(Küçük Kas Gelişimi-2
Çocuklarda küçük kas gelişiminin ne tür etkileri olduğunu daha önceki yazımda vurgulamıştım. Ancak bazen bildiklerimizi uygulayabilmemiz oldukça zorlaşıyor.
Çocukla savaşmadan ona gerekli vazifeleri vermek, çocuğu yıldırmadan gelişimini desteklemek, ne yapabilirimin cevabını bulmak için öncelikle çocuğun yaşını göz önünde bulundurarak fiziksel gelişimi hakkında bilgi sahibi olmamız gerekir. Böylelikle çocuğun neler yapabileceğini biliriz ve günlük hayatta karşılaştığınız durumlarda çocuğunuza ne gibi sorumluluk vererek hem sorumluluk kazanmasını hem de kaslarını kullanmasını öğretebiliriz.
Mesela henüz 4 -5 yaşlarındaki çocukların çorbalarını kendi başlarına içmelerini destekliyorum. 1 yaşını geçmiş bir bebeğin kontrollü ve aşamalı olarak bardak tutmayı, bardağı yerine koymayı ve bardaktan su içmeyi öğrenmesi, öğrenirken özgür bırakılması daha uygundur. Böylelikle çocuklar parmaklarını kullanabilir.
Henüz okula yeni başlamış çocuk, kıyafetinin tüm düğmelerini kendi ilikleyemeyebilir. Sizden yardım ister. Doğru anne davranışı tüm düğmeleri annenin iliklemesi değil, bazıları için çocuğa da deneme şansı bırakmasıdır. İsteğimiz çocuğun hazıra alışması değildir. İsteğimiz çocuğun tüm düğmeleri hızlıca iliklemesi de değildir ( İstisnai bir durum olmadıkça çocuktan bunu beklemek haksızlıktır.). İsteğimiz çocuğun parmaklarını ve kaslarını tamamen etkin bir şekilde kullanabilmesidir.
Günümüzün gelişen ve modernleşen çağımızda bu gibi durumlarda çocukların gelişimini sağlayan oyuncaklar üretiliyor. Bu tür oyuncaklara karşı olmamakla birlikte şunu belirtmek istiyorum: Bir çocuğa görev vererek (son iki düğmeyi de sen ilikle, bardağı masaya koyar mısın? gibi ) hem çocuğa sorumluluk verilir, hem de çocuğun bireysel oyundan çok sosyal oyun oynamasına izin verilecektir. Bu da çocuğun daha çabuk sosyalleşmesini sağlayacaktır.
Belirtmeden geçemeyeceğim hassas bir nokta daha var: ödevler... İlköğretim çağındaki çocukların çoğu okullarda verilen performans ödevlerini evde ailelerine yaptırmakta, ailelerde bunu çocuğun ödevi olarak görmemektedir. Benim gibi bazı öğretmenler derste öğrencilerinin performans ödevlerini kendilerinin yaptığını görmek için farklı yöntemler uygulamakta (münazara, sunum, forum) ancak her zaman ve ya her ders için bu çözüm getirmemektedir. Bunun için ailelerin, çocukların ödevlerinde sadece yol gösterici bir tutum izlemeleri yerinde olacaktır. Onlar bir resmi keserken o resim üzerinde düşünür, yeni sorularla öğrenmeye aç yeni derse gelir; her makas, yapıştırıcı tuttuklarında parmaklarını kullanır ve küçük kaslarını kullanıp geliştirirler.
Gelişmeye muhtaç minik ellerin yarın geleceğimizi aydınlatması duası ile...
Çocukla savaşmadan ona gerekli vazifeleri vermek, çocuğu yıldırmadan gelişimini desteklemek, ne yapabilirimin cevabını bulmak için öncelikle çocuğun yaşını göz önünde bulundurarak fiziksel gelişimi hakkında bilgi sahibi olmamız gerekir. Böylelikle çocuğun neler yapabileceğini biliriz ve günlük hayatta karşılaştığınız durumlarda çocuğunuza ne gibi sorumluluk vererek hem sorumluluk kazanmasını hem de kaslarını kullanmasını öğretebiliriz.
Mesela henüz 4 -5 yaşlarındaki çocukların çorbalarını kendi başlarına içmelerini destekliyorum. 1 yaşını geçmiş bir bebeğin kontrollü ve aşamalı olarak bardak tutmayı, bardağı yerine koymayı ve bardaktan su içmeyi öğrenmesi, öğrenirken özgür bırakılması daha uygundur. Böylelikle çocuklar parmaklarını kullanabilir.
Henüz okula yeni başlamış çocuk, kıyafetinin tüm düğmelerini kendi ilikleyemeyebilir. Sizden yardım ister. Doğru anne davranışı tüm düğmeleri annenin iliklemesi değil, bazıları için çocuğa da deneme şansı bırakmasıdır. İsteğimiz çocuğun hazıra alışması değildir. İsteğimiz çocuğun tüm düğmeleri hızlıca iliklemesi de değildir ( İstisnai bir durum olmadıkça çocuktan bunu beklemek haksızlıktır.). İsteğimiz çocuğun parmaklarını ve kaslarını tamamen etkin bir şekilde kullanabilmesidir.
Günümüzün gelişen ve modernleşen çağımızda bu gibi durumlarda çocukların gelişimini sağlayan oyuncaklar üretiliyor. Bu tür oyuncaklara karşı olmamakla birlikte şunu belirtmek istiyorum: Bir çocuğa görev vererek (son iki düğmeyi de sen ilikle, bardağı masaya koyar mısın? gibi ) hem çocuğa sorumluluk verilir, hem de çocuğun bireysel oyundan çok sosyal oyun oynamasına izin verilecektir. Bu da çocuğun daha çabuk sosyalleşmesini sağlayacaktır.
Belirtmeden geçemeyeceğim hassas bir nokta daha var: ödevler... İlköğretim çağındaki çocukların çoğu okullarda verilen performans ödevlerini evde ailelerine yaptırmakta, ailelerde bunu çocuğun ödevi olarak görmemektedir. Benim gibi bazı öğretmenler derste öğrencilerinin performans ödevlerini kendilerinin yaptığını görmek için farklı yöntemler uygulamakta (münazara, sunum, forum) ancak her zaman ve ya her ders için bu çözüm getirmemektedir. Bunun için ailelerin, çocukların ödevlerinde sadece yol gösterici bir tutum izlemeleri yerinde olacaktır. Onlar bir resmi keserken o resim üzerinde düşünür, yeni sorularla öğrenmeye aç yeni derse gelir; her makas, yapıştırıcı tuttuklarında parmaklarını kullanır ve küçük kaslarını kullanıp geliştirirler.
Gelişmeye muhtaç minik ellerin yarın geleceğimizi aydınlatması duası ile...
Yorumlar